Met mijn neef en goede vriend Lando een paar weken naar Puerto Vallarta, Mexico.
Dag 1.
Gisteravond aangekomen zo rond 23.45 uur, perfecte vluchten gehad, wel erg veel controle en uitzoeken hoe wij onze aansluiting moesten vinden. Dit mocht de pret niet drukken. Na het uitruimen van de koffers maar even de minibar geplunderd. Biertje op het balkon. Qua tijd zijn we behoorlijk in de war. We dronken er een paar om half één lokale tijd, in Nederland was het half zeven… We zijn ongeveer al een etmaal wakker. Op een tukkie in het vliegtuig na dan.
Onze kamer is fantastisch frontaal zeezicht op de derde verdieping. Deze dag start bewolkt maar dat is meestal van korte duur. Wij zijn in ieder geval niet de enigste Nederlanders hier, bij het inchecken stonden er twee dames achter ons uit Nederland.
Nu eerst maar eens een ontbijtje pakken. Na het ontbijt even insmeren en richting zwembad. De zon breekt door en alle wolken maken plaats. Het is super aangenaam met een lekkere wind van zee. We strijken neer bij het zwembad, waar we bediend worden. Hoe relaxed is dat! Na het middaghapje is het vooral relaxen, wat muziek luisteren en wat lezen. Later in de middag gaan we even op het strand zitten, vergezeld van een paar Amerikaanse dames die we vandaag hebben ontmoet. Het is heel gezellig. Rond half vijf ga ik even naar ’t balkon om even te chillen. Om 6 uur doen we een happie eten, van de roomservice. Nadat we die man een fooi gaven (roomservice is ook all-in) wilde die ook nog wel even de minibar vol zetten met bier en ook nog champagne brengen. We mogen Mario wel. Om acht uur gaan we naar de bar. Na een uurtje zijn de dames er ook weer en komt er ook een Amerikaans stel bij zitten. Voor een eerste dag mogen we niet klagen, gezelligheid ten top in een superhotel. Later op de avond komt er nog een Belgisch stel aan de bar zitten van middelbare leeftijd. Toch leuk om even je eigen taal te spreken met anderen. Om half twaalf kak ik in en ga naar m’n kamer. M’n neef komt wat later en besteld nog wat van de roomservice. Ik sta maar even op uit bed en neem ook een broodje. Wat een vaag broodje. Hoe vaag wisten we pas de volgende dag.
Dag 2.
Wakker rond vijf uur. Ik ga even naar de wc en ontdek dat het broodje van gister niet naar bosviooltjes ruikt. Slapen weer en wakker rond 8 uur. De schoonmaakdienst heeft een aardige klus vandaag. De broodjes waren wat overbelegd en dat lag op het balkon… Bak koffie en daarna naar ’t ontbijt. Even m’n mail checken in de lobby, insmeren vast en deze blog bijwerken. Iets meer bewolking, maar de zon komt er al weer door. Klopt ook volgens de weersvoorspelling, dus klagen doen we niet. De komende week wordt weer volop zon voorspeld. Zo weer richting zwembad… We liggen samen met Fabienne en Christan, de twee American ladies, vlak bij de zwembadbar. Een lekkere vakantiedag volgt. We maken er de gewoonte van om rond zes uur de roomservice een lekkere hap te laten brengen. We nemen ons voor om, als we nog honger hebben, rond half tien nog naar het restaurant te gaan. Dat kwam er niet meer van… De avond gezellig met de Belgen en Amerikanen doorgebracht. We leren steeds meer mensen kennen, leuk.
Dag 3.
Wakker rond 9 uur. Vandaag een stranddag. ’s Middags gaan we nog even met zo’n bodyboard de golven in. Dat is gaaf! Gaan we vaker doen. Rond half zes terug naar de kamer. We halen wat capriolen uit om een paar vage foto’s te maken. Zie straks in fotoboek… Rond 6 uur weer roomservice, daarna een powernap. De borreltjes van de middag eisen soms hun tol… We gaan rond 9 uur naar de bar. De Belgen zijn er weer bij, gezellig. Later zien we de twee dames uit Nederland nog zitten, we vroegen ons al af waar die steeds uithingen. Ik loop naar ze toe om ze te vragen bij ons te komen zitten. Maar aangezien ze morgen om 8 uur op excursie moeten, hebben ze de laatste borrel al te pakken, dus spreken we voor morgenavond af. Rond middernacht spreken we een paar Russen, waarvan er één er later mee gaat ‘stappen’. We gaan met de taxi naar Riu Vallarta, een resort verderop. In de lobby zit de mooiste vrouw (ze bleek 19 te zijn…) die ik tot nog toe hier heb gezien, te zitten chatten me een vriendin. We raken aan de praat en chatten even mee via de webcam, erg lachen. Daarna naar de discotheek waar we nog even rondhangen. Tot sluitingstijd, rond twee uur. We geven de barman een fooi en verlengen daarmee de sluitingstijd een kwartier. Daarna nog even naar de Sportsbar aldaar, die is namelijk 24/7 open. Rond 3 uur zijn we weer in ons hotel. Daar proberen we aan de receptie het kamernummer van de Nederlandse meiden te krijgen en krijgen die ook nog… Op onze kamer belt iemand (ik noem geen namen) hun wakker… Oeps. Daarna laten we de roomservice een fles champagne bij hun bezorgen. Of dat slim is geweest zal morgen blijken…Bedtijd.
Dag 4.
Niet zo fit. Oorzaak? Zie gister. Zwembaddagje. Beetje standaard verhaal. Nog even de verkiezingsuitslag checken en deze blog bijwerken. Het is hier nu net negen uur geweest, in de avond. Straks weer gezellig naar de bar. Terwijl ik deze blog online aan het zetten ben in de lobby, komen de twee Russen van gister langs lopen. Of we vanavond weer 'verderop' gaan kijken... "We'll take it easy tonight, but you'll never know", was m'n antwoord... ’s Avonds kom ik in de lobby de twee Nederlandse meiden tegen. Daar werd ik vermanend toegesproken… Ze waren not amused met onze actie. Ik heb onze excuses aangeboden, dat hebben ze ook aanvaard. Ik had de indruk dat één van de twee de humor er nog wel van inzag, maar de andere minder. Ik heb het maar niet over onze afspraak gehad, later bij de bar. Ik dacht, we wachten het wel af. Toen we later aan de bar zaten (die bar waar het steeds over gaat is de buitenbar waar we meestal ’s avonds zitten) hebben we ze niet gezien. Nou, jammer dan. Te weinig gevoel voor humor? Of zien wij dat nou verkeerd? Later op de avond kwam nog de Amerikaan naar ons toe, die gister mee was stappen, vragen waarom we hem gisternacht niet hadden meegenomen, toen we met de taxi terug naar het hotel waren gegaan. Bleek dat we hem gewoon vergeten waren… We waren alleen met de Rus teruggekomen. De Amerikaan had geen geld op zak, dus moest een kwartier lopen. Maar, hij was niet meer boos. Geen van ons was zich ervan bewust dat we hem vergeten waren… Ben vanavond op tijd naar bed gegaan, rond 12 uur.
Dag 5.
Voor mij een mindere dag. Last van buikpijn. Ook m’n temperatuur klopte niet helemaal. Wel bij het zwembad gaan liggen, met uitzicht op het strand. Het ging een beetje op en neer. Wel honger, maar niet helemaal fit. Vooral liggen pitten op het zonnebed. ’s Avond heel vroeg naar bed gegaan.
Dag 6.
Weer redelijk fit. Klein beetje buikpijn nog, hopelijk is dat snel over. Om 7 uur op. Bakkie. Blog bijwerken. Om 9 uur ontbijten.
Het wordt een relaxed dagje met de standaard ingrediënten. Ik merk echter dat de buikpijn terugkomt. Zo ga ik ’s avonds nog wel even naar de bar, waar we afscheid nemen van de Belgen. Ik merk dat de buikpijn erger wordt. Ga dus op tijd weer slapen, rond 11.30 uur.
Dag 7/8/9
Deze dagen kenmerken zich door heftige buikpijn, waarbij we op zondag zelfs de dokter laten komen. Deze dagen kon ik overdag wel naar het zwembad en het stand, ik voelde me niet enorm ziek, maar de pijn was wel heel erg heftig zodat ik ’s avonds rond acht uur gesloopt naar bed ging. De dokter constateerde een zeer heftige diaree, waarschijnlijk een bacteriële infectie. Ik kreeg twee spuiten, de dag erna opnieuw. Ook werd er een monster genomen (ik bespaar jullie de details) , die naar het lab ging voor onderzoek. Een paar mindere dagen dus…
Dag 10.
Het gaat stukken beter. Vandaag verwacht ik de uitslag van de dokter. We gaan vandaag naar downtown Puerto Vallarta. Anders hadden we al eerder excursies gepland voor de 2e week, maar ja, dat was wat lastig plannen nu. Leuk om in het centrum het echte Mexico te zien. Het is wel gruwelijk heet en ik merk dat ik nog wat zwak ben. Weinig gegeten, dus niet zoveel energie meer over. Om een uur of 3 zijn we weer in het resort en krig ik de uitslag van de dokter.
Het is inderdaad een infectie die door de injecties bestreden moet worden. Advies is wel om thuis voor controle nog even langs de huisarts te gaan. We gaan naar het zwembad. ’s Avonds na 3 dagen weer eens naar de bar, maar ook daar merk ik dat ik nog niet op volle krachten ben. Om 12 uur lekker slapen. Neef gaat dan nog even de deur uit naar de sportsbar, ik hoor hem ’s nacht wel binnenkomen, maar heb geen idee hoe laat.
Dag 11.
Om 8 uur wakker, bakkie halen en even deze blog bijwerken op het balkon. Ik voel me bijna weer 100%, maar moet wel opletten. Dus iets gematigder vakantie vieren deze overige dagen, maar genieten doe ik wel weer hoor! Het wordt een heerlijke dag aan het zwembad, met de standaard ingrediënten, lekker opgeknapt.
Dag 12.
Zie gister ;-) Behalve dat, sta ik 's avond rond 9 uur in de badkamer, terwijl ineens het licht uit gaat... Ik draai met om en merk dat het overal donker is, in het hele resort...Het regent pijpestelen! En het begint te onweren... Ging er even heftig aan toe zeg. na 10 seconden gaat het licht weer aan. M'n neef stond op dat moment net in de lift en kwam 'iet wat uit balans' de kamer binnen...Die avond valt de stroom nog een keer of 10 uit, maar ging telkens na 10 seconden weer aan. We gaan vanavond de show in de entertaimentzaal eens bekijken. Het is een typisch Mexicaanse show, heel gaaf. Heb nu alleen nog de foto's van m'n iPhone online staan, maar de rest volgt, dan zie je daar ook wel wat van.
Daarna even naborrelen aan de bar en tukkie doen. Morgen op excursie naar San Sebastian. Benieuwd.