Dit is de derde blog in een serie van vier naar aanleiding van de kerkscheuring in de Noorderkerk te Spakenburg.
Mijn stukjes van 30 december en 9 maart hebben veel losgemaakt. Vooral kreeg ik massaal instemming, ook enkele kritische reacties. En dat is goed. Ik wil niet suggereren dat alleen ik de wijsheid in pacht heb. Ds. Haitse Sj. Wiersma heeft op de site van de nieuwe gemeente een reactie geschreven naar aanleiding van mijn stukjes. Hij heeft de link ook onder mijn post op Facebook gezet. Ook onderaan dit artikeltje staat de link.
Ik heb Ds. Wiersma via Facebook laten weten dat ik het waardeer dat hij met een reactie komt. Ik ken hem al een hele tijd, ben lang lid van de Noorderkerk geweest en we hebben op verschillende vlakken prettig samengewerkt. Verder schreef ik: "Ik heb een en ander niet geschreven om 'harde oordelen' uit te spreken. Als dat zo overkomt, sorry daarvoor. Het is een uiting van de pijn en het onbegrip die ik ervaar rond deze situatie. Ik wil graag benadrukken dat ik geen persoonlijke wrok of afkeer jegens jou of de nieuwe gemeenteleden heb. Ik wil graag nog inhoudelijk reageren, zal dat later nog doen. Ook sta ik er voor open om eens koffie te drinken... Zou graag eens met je van gedachten wisselen!"
Hierop volgde een uitnodiging, waarvoor dank en zeker aanvaard. Dat we het niet met elkaar eens zijn is wel duidelijk, maar dit mag een voornemen voor een goed gesprek nooit in de weg zitten!
Ik hoop binnenkort dus ook nog inhoudelijk op het stukje van Ds. Wiersma (klik hier voor zijn bijdrage) te reageren. Hou m'n blog en/of Facebook in de gaten.
Ondanks dat een 'nawoord' suggereert dat iets klaar is, wordt vervolgd...
Update 12 maart 2020: Het gesprek met Ds. Haitse Wiersma heeft inmiddels plaatsgevonden. Ik poste onderstaand bericht op Facebook.
Vanmiddag een goed en openhartig gesprek met Ds. Haitse Wiersma gehad. Ik ga dat inhoudelijk uiteraard hier niet uitgebreid delen. De kern: onze visie op 'de kerk' en de ruimte die we daarin zien verschilt. We zijn het erover eens dat we het niet eens zijn. Ons gesprek afgesloten met gebed, dat was goed. Mijn oproep aan een ieder is; laten we niet met modder gooien. Als het voor iemand in mijn publicaties zo is overgekomen, dan bied ik mijn excuses aan. Ik blijf echter pal staan voor de kern van wat ik eerder schreef op mijn blog. Ik hoop binnenkort nog een soort van (voor mij) afrondend stuk te schrijven, als reactie op de (publieke) verklaring van de GKV-BS.