Jullie horen mijn eigen stem, mijn hart, in mijn artikelen. Dat blijft, ook nu ik sinds 2024 artificial intelligence (ai) gebruik als hulpmiddel. Ik houd zelf de regie. Wat ik schrijf komt uit mijzelf en ai helpt me om het scherper en vloeiender te maken. Soms zet ik een tekst in een betere volgorde, soms vraag ik om controle op logica of stijl. Maar de inhoud begint altijd bij mezelf, het eindresultaat is ook van mezelf.
Ai is voor mij vooral een schrijfassistent en coach. Ik gebruik het ook bij bijvoorbeeld bijbelstudie wanneer dat relevant is voor een artikel. Niet om kant-en-klare antwoorden te krijgen, maar om sneller bronnen te vinden, de grondtekst te bekijken of te zien hoe verschillende theologen een onderwerp benaderen. Ai werkt ook prima als zoekmachine. Dat geeft ruimte om dieper te gaan binnen de tijd die ik aan een blog wil besteden.
Meestal zit er ongeveer twee uur werk in een blog. Heel soms schrijf ik in een kwartier, twintig minuten iets dat vrijwel meteen klopt, maar dat zijn de uitzonderingen. Ook de stukken waarbij ai meehelpt, vragen gewoon tijd. Ik schaaf, laat het rusten en kijk er later weer met een frisse blik naar. En heel soms staat het al online en wijzig ik nog iets subtiels.
Door ai kan ik zorgvuldiger werken en meer de diepte in. Het gaat net wat verder dan een spellingscontrole. Ik geloof dat mijn blogs er beter van zijn geworden, zonder dat ze iets wezenlijks van mijzelf verliezen. Sterker nog, omdat ai mijn eerdere werk kent —ik heb het ai laten lezen— kan het mijn nieuwe teksten toetsen aan mijn eigen schrijfstijl. Zo bewaak ik én de kwaliteit én blijf ik trouw aan wie ik ben. En die em-dash van zojuist? Die heb ik bewust toegevoegd... 😃
Ook voor het maken van afbeeldingen is ai een handig hulpmiddel. Een afbeelding van Google plukken is niet zonder risico, je kunt zomaar met auteursrechten te maken krijgen. Het gebruik van tekst in ai afbeeldingen resulteert nog wel vaak in fouten. Kijk maar eens naar het toetsenbord van de laptop...